Geçtiğimiz günlerde açıklanan emekli maaşı zamları, adeta bir mizah konusu haline geldi. Evet, herkesin gözleri rakamlara kilitlenmişken, bazı emeklilerimiz zam oranlarını duyduklarında şaşkınlıklarını gizleyemediler. “Gönül isterdi ki” diyoruz, emeklilerimize yapılan zamlar, onları gerçekten mutlu etsin, günlük yaşamlarını kolaylaştırsın. Ancak görüyoruz ki, yapılan zamlar maalesef bu beklentileri karşılamaktan uzak.
Ekonomik sıkıntıların ortasında, bütçeyi dengelemek zor iş. Bunu hepimiz anlıyoruz. Ancak, emeklilerimizin hak ettiği değeri görmesi gerektiği konusunda da hemfikiriz. Onlar, yıllarca çalışıp didinmiş, ülkenin kalkınmasında büyük pay sahibi olmuş insanlar. Bu nedenle, emekli maaşlarına yapılan zam oranlarının, onların yaşam standartlarını yükseltmekten uzak olduğunu görmek, hepimizi düşündürüyor.
Bir düşünelim; emeklilerimiz, hayatlarının en verimli yıllarını çalışarak geçirmiş, ülkeye katkıda bulunmuş insanlar. Şimdi ise, hayatlarının ikinci baharında, huzur içinde bir yaşam sürdürmek istemeleri en doğal hakları. Fakat bu hak, sadece sembolik bir zamla karşılanmaya çalışıldığında, ne yazık ki beklenen etkiyi yaratamıyor.
Geçim sıkıntısı çeken, sağlık hizmetlerine erişmekte zorlanan, hatta günlük temel ihtiyaçlarını karşılamakta güçlük çeken emeklilerimizin sayısı az değil. Bu durumda, yapılan zammın yetersizliği daha da belirgin hale geliyor. Herkesin bildiği gibi, enflasyon ve hayat pahalılığı sürekli artarken, emekli maaşlarına yapılan küçük artışlar bu dalganın içinde kaybolup gidiyor.
Yine de, her zamanki gibi “sabır” diyoruz. Umut ediyoruz ki, bir sonraki zam dönemi geldiğinde, emeklilerimizin yüzünü güldürecek, onlara layık bir artış yapılır. Tabii ki, ekonomik gerçekleri unutmadan, ama biraz daha cömert bir yaklaşımla. Çünkü onlar, daha fazlasını hak ediyor.
Ekonomik dengeleri gözetmek elbette ki önemli. Ancak, bu dengeleri sağlarken toplumun en kırılgan kesimlerini göz ardı etmemek de bir o kadar önemli. Özellikle de, yaşamlarını çalışarak geçirmiş ve şimdi huzurlu bir emeklilik dönemini hak eden insanlar söz konusu olduğunda.
Emeklilerimize yapılan zamlarla ilgili kararlar alınırken, belki de daha fazla empati yapmak gerekiyor. Onların günlük hayatlarına, yaşadıkları zorluklara, beklentilerine biraz daha yakından bakmak, belki de alınacak kararların daha adil ve tatmin edici olmasını sağlayacaktır.
Sonuç olarak, gönül isterdi ki emeklilerimize yapılan zamlar daha cömert, daha anlamlı olsun. Onların yüzlerini güldürsün, yaşam kalitelerini arttırsın. Ancak, mevcut durumda yapılan zamların yetersizliği, bu tatlı dileğimizin şimdilik gerçekleşemediğini gösteriyor. Umuyoruz ki, gelecekte bu konuda daha iyimser yazılar yazabileceğimiz günler gelir.
Çetin ÇETİN